Eerste dagen in Bradford

Woensdag 13 september hoopte ik in Bradford aan te komen. Ik had al mijn spullen ingepakt, afscheid genomen van iedereen, ik zou opgehaald worden vanaf het vliegveld en naar mijn appartement worden gebracht. Alles was geregeld. Helaas bleek op de ochtend van mijn vertrek dat de vlucht was gecanceld vanwege de storm die zou komen. Nadat ik 2,5 uur in de rij had gestaan, had ik eindelijk mijn vlucht omgezet. De volgende morgen zou ik dan toch eindelijk naar Manchester vliegen en daar zou iemand van de universiteit mij naar mijn appartement op The Green brengen. In eerste instantie was het flink balen dat ik een dag later zou gaan aangezien ik er helemaal klaar voor was om te vertrekken. De volgende ochtend bleek dat dit eigenlijk beter was. Toen ik wakker werd bleek dat onze kat Tijger die avond was overleden. Dit zat er al een tijdje aan te komen en ik had ook niet meer verwacht haar te zien wanneer ik in januari terug zou komen uit Bradford. Ik had me voorbereid op een definitief afscheid van mijn kleine grote vriend die ik al mijn hele leven kende en die altijd perfect aanvoelde hoe ik mij voelde. Hoe raar het ook klinkt, maar ik was opgelucht dat ik nog thuis was wanneer ze overleed. Ze kon weinig meer, lag de hele dag in haar mandje en at amper. Ik zag er erg tegenop om op een dag gebeld te worden door mijn moeder die me zou vertellen dat Tijger was overleden. Ik was blij dat we allemaal thuis waren toen Tijger overleed. Het was beter zo.

Die ochtend ging ik dan toch echt met het vliegtuig naar Manchester. Het was goed weer, de vlucht ging door en ik had er ongelofelijk veel zin in. Samen met Nicole, een mede student die ook een half jaar in Bradford gaat studeren, vloog ik naar Manchester. Helaas bleek ook dat bij deze vlucht niet alles even soepel te gaan. Toen we geland waren in Manchester bleek dat onze bagage niet met de vlucht was meegekomen. We moesten een formulier invullen zodat ze onze bagage naar The Green zouden sturen wanneer ze de bagage hadden gevonden. Toen zowel ik als Nicole een formulier hadden ingevuld, werd er tegen ons gezegd dat we maar één formulier mochten gebruiken per adres en dat ik mijn naar op het formulier van Nicole moest schrijven. Omdat dit allemaal enige tijd duurde waren die mensen die ons naar ons appartement zouden brengen al weg. We moesten dus met de trein en bus naar The Green toe wat nog wel even duurde. Gelukkig heb ik een heel mooi appartement met een groot en goed bed, een mooi bureau, een eigen badkamer en een leuk uitzicht over de campus. De mensen hier zijn ongelofelijk aardig. Omdat mijn beddengoed allemaal in mijn koffer zat die ik dus tijdelijk niet had, boden de mensen van The Green ons tijdelijk een onderlaken, dekbed en kussens aan totdat onze koffers terecht waren. 

Toen ik en Nicole de spullen die we hadden in onze appartementen hadden gezet zijn we nog even naar het centrum van Bradford gegaan dat 10 minuten lopen is vanaf onze appartementen. In het centrum hebben we bij een Portugees grill restaurant gegeten wat erg lekker was. De stad ziet er heel leuk uit met veel restaurantjes waar je goedkoop kunt eten. Ook is er een mooie fontein in het centrum die er vooral in de avond heel mooi uitziet. 

Kortom, de eerste twee dagen verliepen niet geheel zoals gepland, maar ik ben wel heel erg blij met mijn appartement en de stad die er heel gezellig en mooi uitziet.